witflankdolfijn

Groot, robuust dier met grote, naar achteren gebogen haakvormige rugvin die op het midden van de rug is geplaatst, en haakvormige flippers. Hij heeft een stevige, duidelijk gekielde staartvin, een korte snuit, 30 tot 40 paar tanden in de boven- en onderkaken en een enkel blaasgat. Rug, bovenkaak, flippers en vinnen zijn zwart of donkergrijs. De onderkant is wit tot aan het midden van de staartvin. De flanken zijn grijs met een witte en gele streep.Ze hebben een donkere kring rond het oog en een donkere streep tussen de mondhoek en de flipper. Volwassen dieren 1,9 tot 2,5 meter (mannetjes maximaal 2,8 meter en vrouwtjes maximaal 2,5 meter); pasgeboren dieren 1 tot 1,3 meter. Volwassen dieren 180 tot 235 kilo (mannetjes maximaal 270 kilo; vrouwtjes ca. 50 kilo minder); pasgeboren dieren 25 tot 35 kilo. Ze komen voor in het oosten van de Atlantische Oceaan: van de Britse eilanden en de Noordzee tot aan IJsland en Noorwegen. Verder komen ze voor in het zuidelijke deel van de Barentszzee, in de Baltische Zee, in de Middellandse Zee (Adriatische Zee) en bij de Azoren. Ze eten kleine vissen in scholen (zoals haring) en inktvissen. het zijn erg sociale dieren. Ze zwemmen voor de kust in kleine groepen van 10 tot 15 dieren en op volle zee in groepen van enkele duizenden dieren. Ze zwemmen graag in het gezelschap van andere walvissoorten, zoals de witsnuitdolfijn, de bultrug, de vinvis en de griend. het zijn acrobatische en snelle zwemmers. Ze zijn vaak te zien als ze uit het water opspringen of als ze in de stroming van snelle zeeschepen zwemmen. Soms maken ze gebruik van de golven van grotere walvissoorten. De bedrijgingen komen bij individuele strandingen en massastrandingen voor, vooral langs de kustlijn van New England. Alle andere bedreigingen komen van de mens. Hier zie je een foto van de Witflankdolfijn.